Creative copywriter. Germaniste. Gediplomeerd woordkunstenaar. Mama. Amateur-regisseur en liefhebber van Gin&Tonic. En grote zus van Steven. Hier op rolmodel.be vooral grote zus.
Sarah is de grote zus van Steven, de oprichter van Rolmodel, en de mama van Alberiek. Het is een gezond en vrolijk jongetje van 2 jaar dat opgroeit met een nonkel in een rolstoel en dus mensen met een beperking die ‘anders zijn’ maar normaal vindt. En dat is niet alleen hartverwarmend, maar soms ook confronterend…
Ik sta met Alberiek onder de douche. Nu ja, veel staan is er niet bij, ik zit op de grond van de inloopdouche naast het badje waarin hij zit te plonzen en te spelen. We wisselen af, hij en ik, wie de douchekop mag. Dat is meestal hij, tot ik het koud krijg en lief vraag of ik me even mag warm maken. Dan hebben we elke keer hetzelfde gesprekje tot hij toegeeft en me de douchekop geeft voor ‘nog één keer, mama’.
Portwine stain
Ik ben geboren met een defect in de bloedvaten van mijn linkerbeen. Niks ernstigs hoor, maar wel lelijk. Een grote, grillige paarse tekening ontsiert mijn linkerbeen, van enkel tot bil. Ik heb me er heel mijn jeugd ongemakkelijk bij gevoeld, vooral in de kleedkamer bij de verplichte sport op school. Aan het begin van het nieuwe schooljaar moest ik altijd opnieuw uitleggen dat ik geen slechte reactie had op het scheren van mijn benen (want dat denken tienermeisjes dan meteen) maar dat ik zo geboren was. En dan keek ik snel naar mijn sportzak om de blik van medelijden op mijn wijnvlek niet te hoeven zien.
Oh mama, kijk!
Iedereen met een wijnvlek kan je vertellen dat de kleur ervan verandert naar gelang de situatie. Die van mij wordt donker door direct zonlicht, of als ik het koud heb. Dus als ik bijvoorbeeld met mijn zoontje in de douche zit en hij de meester is van de douchekop, dan krijg ik het beetje bij beetje koud en wordt de vlek donkerder en donkerder paars. En dus ook duidelijker en duidelijker zichtbaar.
Wanneer ik de douchekop heb, volgt Alberiek op de voet wat ik met ‘zijn’ speeltje uitspook. Dus ook dat ik mijn benen warm sproei. Ineens zegt hij: “Oh mama, kijk!” en legt zijn handje op mijn been. Ik hou mijn hart vast – hoe leg ik uit aan een jongetje van twee jaar wat bloedvaten zijn, en waarom ik dat heb en hij niet, en dat het alleen maar lelijk is maar geen pijn doet, dat een stukje van zijn mama gewoon lelijk is?
Hij streelt over mijn been en kijkt me aan. “Kijk mama, wolkjes!” zegt hij vol bewondering en streelt over mijn wijnvlek. En dan wil hij de douchekop weer.
Mijn hart zingt tot ik er de tranen van in mijn ogen heb.
Wolkjes in mijn hoofd
Op dat moment, op de vloer van de douche, besef ik hoezeer de perceptie van mijn wijnvlek als iets ergs of beschamends is aangeleerd. Net zoals de perceptie van ‘anders zijn’ of ‘een beperking hebben’. Briek zag mijn wijnvlek, vond ze mooi, en speelde verder. Wat hij van mij vond, veranderde niet. Dat hij mij graag zag, veranderde niet. En dat ik met heel mijn hart van hem hou, veranderde niet. Mama heeft gewoon wolkjes op haar been. En nonkel Steven heeft wielen.
Wanneer heb jij voor het laatst beseft hoeveel van ons ‘negatief’ gedrag en denken is aangeleerd? Wat doe jij om die manier van denken tegen te gaan?
Wat een jaar is het geweest! 2016 was een heel bewogen periode, daar zijn we het allemaal over eens. Maar naast het soms wel zeer schrikwekkende wereldnieuws, probeerden we hier op Rolmodel met een mooi team van vrijwillige schrijvers een tegengewicht te geven op kleine schaal. Hoe? Met blogposts die inspireren, vertederen, vragen oproepen of informeren over wat ingewikkeld is. Ontdek snel een overzicht van onze hoogtepunten van het afgelopen jaar!
2016: een terugblik
Voor Rolmodel was 2016 het jaar waarin we onze eerste verjaardag vierden. Dat was nooit gelukt zonder de inzet van het redactieteam en van alle bloggers en gastschrijvers. De afsluiter van onze feestelijke post die dag loog er niet om:
Aan alle bloggers en lezers: Rolmodel zou zijn eerste verjaardag nooit hebben bereikt zonder jullie. Een hele dikke, dikke merci voor alles!
Recent was er dan weer het verhaal van Nelleke, de moeder van Tars. Die blijft vechten voor haar zoon met het locked-in syndroom en haar manier van naar het leven te kijken, leverde een gouden quote op:
Ik kijk heel anders tegen het leven aan. Ik heb een kruis, zoals de meeste mensen, maar het gewicht dat ik aan mijn kruis geef is karton en ik maak het niet van beton. Want ik besef dat Plan A voor ons gezin niet gelukt is, daarom maken wij het beste van Plan B.
Kortom: 2016 was een jaar vol geweldige blogposts, met inspirerende en soms ook zware verhalen. Een dikke ‘dankjewel’ aan iedereen die hieraan heeft meegewerkt!
Welk blogbericht vond jij het strafste van 2016? En wat zou je graag lezen op Rolmodel in 2017? Laat het ons weten hieronder in de comments of met een bericht op onze Facebookpagina!
Ken je iemand die in een rolstoel zit, en weet je niet wat te kopen voor kerst? Heeft hij of zij geen verlanglijstje gelegd en zit je nu dus met je handen in het haar? Dan vind je hieronder hét antwoord op je prangende vraag en meteen ook een paar toffe tips om alsnog voor naar de winkel te hollen.
Wat willen rolstoelers eigenlijk voor kerst?
Spookt deze vraag al een tijdje door je hoofd, dan vind je hier eindelijk het verlossende antwoord: hetzelfde als niet-rolstoelers! Mensen met een beperking willen niet graag ‘anders’ behandeld worden, maar juist doodnormaal. Zij krijgen ook graag een boek, een cd, een sjaal of een paar sokken. Ook tickets om naar een voorstelling of concert te gaan, staan op het lijstje. Dat is misschien niet altijd even evident (check daarom altijd eerst even online hoe toegankelijk de locatie is voor je tickets bestelt) maar laat dit je zeker niet tegenhouden!
Aangepaste cadeaus voor kerst
Uiteraard zijn er ook een hoop aangepaste spullen die je mooi verpakt onder de boom kan leggen, maar let op: dit kan heel gevoelig liggen. Niet iedereen die in een rolstoel zit, heeft dezelfde noden. Een parapleeg heeft bijvoorbeeld niets aan speciaal buigbaar bestek, want de handen werken nog prima. Voor je dus in de aangepaste cadeaus duikt, stel je je jezelf best de vraag welk aangepast materiaal je rolstoeler eigenlijk écht nodig heeft.
3 cadeautips voor mensen met een motorische beperking
Aangepast materiaal is niet echt sexy, maar gelukkig zijn er toch een paar inspirerende dingen op de markt waar je iemand met een motorische beperking een plezier mee kan doen. Hier vind je drie cadeaus die je zo online kan bekijken:
Voor de gamer:
Zoek je een cadeau voor een gamer die moeite heeft om de bestaande consoles te hanteren? Dan is de Quadstick een goede optie. Dit project werd in 2013 ontwikkeld in samenwerking met gamers met een beperking en werd in 2014 als project op Kickstarter gezet. Dankzij de steun van een hoop backers kwam het product uiteindelijk ook echt op de markt. Op YouTube vind je verschillende filmpjes van tevreden gamers die tonen hoe het werkt en hoe gemakkelijk het is om bijvoorbeeld Counter Strike of GTA te spelen als je je handen niet kan gebruiken.
Voor de trendsetter:
Wil je graag een cadeau geven dat zowel innovatief als trendy is? Dan zal de Philips Hue zeker niet teleurstellen. Deze smart verlichting kan je bedienen met je smartphone vanuit je bed, bad of rolstoel eender waar in huis. Het gaat uiteraard om meer dan een simpele aan-/uitknop op je gsm, met de Hue kan je het licht in je huis volledig en tot in de kleinst puntjes personaliseren en beheren. Zet de lichten aan als je niet thuis bent, controleer het verbruik, of gebruik verlichting als interieurdecoratie. Met meer dan honderd apps kan je je verlichting ook nog eens synchroniseren met je muziek, je tv, de kunst op je muur…
Voor de fashionista:
Ben je geen fan van de wijde joggingbroeken of ouderwetse aangepast broeken die mensen in een rolstoel moeten dragen? Dan biedt Makt een oplossing: moderne broeken met een innovatief, aangepast design voor wie de hele dag in een rolstoel zit en er toch elegant wil uitzien. Deze broeken zijn ontworpen door de oprichter van Rolmodel en je kan nog bestellen tot het einde van het jaar (de crowdfunding loopt nog tot nieuwjaar).
Je merkt het: een hoop interessante, aangepaste producten ontstaan tegenwoordig door crowdfunding. Daarom loont het voor je cadeau ook zeker de moeite om een keer rond te kijken op Indiegogo, Kickstarter, Crofun, Finicrowd,… Je moet dan wel nog even wachten of het product het haalt, maar je kan vaak al een koopje doen door een van de eerste te zijn die steunt!
Heb jij nog andere tips voor aangepaste cadeaus voor kerst? Deel ze hier en inspireer andere lezers!
Heb je de blogpost van Trix gelezen van een tijdje geleden? Die over parkeren op een plaats speciaal voorbehouden voor mensen met een beperking? Trix ziet er niet ‘gehandicapt’ uit, maar ze heeft die parkeerplaats wel nodig. Net zoals iedereen die zo’n blauwe kaart in de auto heeft.
Wat doe je als er niet eens een plek is voorzien? Of als je ziet dat iemand die geen recht heeft op zo’n parkeerplaats er toch gaat staan? Wraak is geen oplossing, en het is met dit artikel helemaal niet de bedoeling om aan te zetten tot wraakacties. Maar op het web vind je acties die zo geweldig zijn, dat Sarah het niet kan laten haar top 5 hier op Rolmodel met jou te delen!
NUMMER 5: De roze wraak van Claire Lomas
Photo credit: swns.com
Claire wil haar dochter Maisie aan de schoolpoort kunnen afzetten, zoals elke normale moeder. Maar met een rolstoel gaat dat niet zo gemakkelijk. Dus vroeg ze aan de school om een parkeerplaats te voorzien. De school verwees haar door naar de gemeente, en die stuurde Claire van het kastje naar de muur. Tot Claire het op een dag beu was. Ze kocht een bus roze spuitverf en tekende gewoon haar eigen parkeerplaats! Ze haalde de krantenkoppen en de gemeente gaf haar met rode kaken dan maar zo snel mogelijk een officiële plaats!
NUMMER 4: het groot jolijt van Gabriël
Blogger Gabriël stond op de parking toen er een opgefokte twintiger met veel zwier op een gehandicaptenparkeerplaats ging staan. Net als alle andere mensen op de parking durfde hij er niets van de te zeggen, want de bestuurder zag er best agressief uit. Tot er een bejaarde vrouw de parking opreed. Wat zij deed, hoe de bestuurder erop reageerde en wat de omstaanders op de parking in stilte deden, lees je op de blog van Gabriël!
NUMMER 3: zorg dat ze geesten zien
De non-profit Dislife in Rusland ging wel heel ver om foutparkeerders een lesje te leren. In samenwerking met het agency Y&R Moscow ontwikkelden ze een systeem dat auto’s scant om te zien of ze een blauwe parkeerkaart hebben. Merkt de scanner dat die blauwe kaart ontbreekt, dan gebeurt er iets afschrikwekkends zodra de auto een gehandicaptenplaats oprijdt: een hologram van een persoon in een rolstoel verschijnt zomaar ineens op de parkeerplaats! Even lijkt het dus alsof er echt iemand vlak voor de auto zit, en die schrikreactie zorgt ervoor dat de parkeerplek elke keer opnieuw leeg blijft. Deze knappe campagne won in 2015 zeer terecht een leeuw in Cannes. Bekijk het filmpje hieronder:
NUMMER 2: maak de markeringen duidelijker
De Braziliaanse televisieshow Boom staat bekend om zijn grappen. Het team van ‘pranksters’ besloot om foutparkeerders een keer te grazen te nemen, en het filmpje ging meteen viraal. Het team plakte de auto vol met blauwe en witte post-its en veranderde de wagen zo in één grote blauwe gehandicaptenkaart…
NUMMER 1: een koekje van eigen deeg
In Portugal besloot de Curso de Engenharia de Reabilitação e Acessibilidade Humanas da UTAD in samenwerking met de stad Lissabon om automobilisten een koekje van eigen deeg te geven: ze verzamelden een hoop rolstoelen en parkeerden die op gewone parkeerplaatsen. Elke rolstoel kreeg een eigen parkeerticket en een briefje met de meest voorkomende excuses (“Ik ben maar 2 minuutjes weg”, “ik moet snel iets gaan halen” , etc.). De boodschap kon niet duidelijk kan zijn dan dat!
Voel jij je soms ook boos of gefrustreerd als er iemand zonder blauwe kaart op een parkeerplaats staat die is voorbehouden voor iemand met een handicap? Wat doe jij dan?
Peter dook op zijn 16de in ondiep water en werd tetrapleeg. Tijdens zijn revalidatie begon hij met rolstoelrugby, maar recreatie werd algauw sport op hoog niveau. Zo hoog dat zijn team in 2009 goud en in 2011 brons behaalde op het EK. Tot Peter zijn been brak en het gedaan was met rugby. Toch bleef hij niet bij de pakken zitten en stapte over naar atletiek. Vorig jaar brak hij het wereldrecord op de 100m en werd daarna wereldkampioen op de 100 en de 400 meter. Wie het filmpje van BBC4 heeft gezien, is het ermee eens: Peter is duidelijk ook een ‘superhuman’. En wij mochten hem nog snel een paar vragen stellen voor hij naar Rio vertrok!
Dag Peter, fijn dat je nog even tijd voor ons kan maken. Waar hoop je op in Rio?
Een medaille natuurlijk! (lacht). Iedereen droomt van goud, maar een medaille zou al leuk zijn. Over de kleur van die medaille kan ik nog geen uitspraken doen, maar ik ga in elk geval hard mijn best doen om er een mee naar huis te brengen!
Hoe bereid je je eigenlijk voor op de Paralympics?
Trainen, trainen en trainen! Ik ben net terug van Lanzarote waar ik twee weken, zes dagen van de zeven, heb getraind. ‘s Morgens opstaan om half zeven, ontbijten, trainen, eten, oefeningen voor stabilisatie, daarna kine en dan alweer bed binnen want de dag erna is het weer van dat. Ik leef helemaal zoals een valide topsporter: op mijn eten letten, veel trainen, goed slapen,…
Door op je lui gat te zitten, ga je er dus niet geraken…
Eigenlijk wel, haha! Maar in mijn geval dus actief op mijn gat zitten.
Credits: Eddy Peeters
Als tetrapleeg heb je waarschijnlijk wel wat extra zorg nodig. Wie gaat er allemaal met je mee?
Eigenlijk niet. De bondscoach gaat mee en de delegatieleiding. Uiteraard ook een kine, een dokter en een verpleegkundige – maar die zijn er niet alleen voor mij, die zijn er voor heel de delegatie. Dat komt omdat er per zoveel atleten maar 1 persoon mee mag. België kiest, dus het is een beetje schipperen. Iedereen die meegaat, is ook echt heel zelfstandig hoor.
En je materiaal? Hoe goed ben je voorbereid op het weer in Rio?
Ik ben eigenlijk op alles voorbereid, behalve op regen. Dat is echt het slechtste wat er kan gebeuren, want dan heb ik geen grip meer op de hoepels van mijn wielen. Ik heb een hoes laten maken om over mijn hoepels te doen om op z’n minst droog tot aan de start te geraken. Maar als het giet, dan gaan ze binnen een paar seconden kletsnat zijn. Wie er dan wint, is de persoon die de beste oplossing tegen de regen gevonden heeft!
We duimen voor droog weer! Zijn er nog andere dingen die we moeten weten als we voor je supporteren?
Dat je alleen naar de prestatie moet kijken en niet naar de handicap. Wij moeten echt serieus presteren om mee te mogen doen want net als bij valide sporters staan er limieten op: als je een bepaalde tijd niet haalt, mag je gewoon niet meer naar Rio. En net als in validensport, komt het niet op seconden maar op honderdsten van seconden aan. De Fin die nu het wereldrecord op de 100 meter heeft, start sneller maar ik heb mijn techniek aangepast en nu ben ik met 2 honderdsten sneller. Dat kan echt het verschil maken, want alleen de top 3 krijgt een medaille!
Weet je, soms worden de Paralympics verward met Special Olympics (Olympisch Spelen voor mensen met een mentale beperking, nvdr). Of gaat het in een interview drie kwartier over mijn handicap en oh ja Peter doet ook nog sport. Maar ik ben geen sukkelaar die ook nog sport doet, ik ben in de eerste plaats een atleet!
Gelukkig heb ik niet veel te klagen hoor, tegenwoordig begint het wel te beteren. Journalisten die ik ken, als die iets over me schrijven dan staat het niet in de variasectie als feelgood verhaal maar in de sportsectie. En dan gaat het puur over de sport, met mijn tijden erbij.
Credits: Veerle Laurens
Je hebt echt al veel verwezenlijkt. Van al je prestaties, wat springt er voor jou uit?
Het feit dat ik wereldkampioen werd, toen was ik echt even de beste van de wereld! (lacht)
Ook Europees kampioen worden en het wereldrecord breken, waren natuurlijk toppers. En op het vlak van ervaringen als team kunnen de EK’s die ik heb gedaan met het rugbyteam zeker ook tellen.
Maar weet je, Paralympisch kampioen worden, daar zou ik alles voor inruilen. Voor mij staat dat nog zoveel hoger. Vooral omdat het maar om de vier jaar kan en je dus maar een paar kansen in je leven krijgt om het te zijn. En ook al zijn je tegenstanders hetzelfde als altijd, toch heeft het zoveel meer aanzien in mijn ogen, het is voor mij het hoogst haalbare.
Voel je je door al die verwezenlijkingen soms een rolmodel?
Goh, een echt rolmodel? Tja, ik zie me niet als voorbeeld… Maar als mensen mij als voorbeeld nemen, is dat wel tof. Weet je, ik probeer gewoon mijn best te doen.
Heb je zelf een rolmodel?
Eigenlijk niet. (denkt even na) Toen ik pas in een rolstoel zat, ben ik begonnen met rugby. Ik kwam uit revalidatie en was niet 100% zelfstandig. Dus ik keek rond naar de andere spelers: die kan dit en die kan dat, hoe doen zij dat? Ik keek af en probeerde uit. En ik trainde tot het beter was. Je zou dus kunnen zeggen dat de mensen rondom mij mijn rolmodellen zijn en mij inspireren.
Zeker als je tetra bent, is rolstoelrijden heel veel techniek. Een parapleeg neemt de hoepels vast en duwt. Maar als tetra heb ik weinig triceps, en moet ik vooral rijden op biceps. Daarom gebruik ik in mijn rugbyrolstoel bijvoorbeeld de bovenkant van mijn hand, om de spieren van mijn pols ook nog te kunnen gebruiken. Dat maakt me een pak sneller. Ik zit ook enorm diep in die stoel, even met mijn elleboog tegen het wiel en ik draai al. Enfin, allemaal dingen die ik heb geleerd door te sporten. Ik kan het iedereen aanraden, al is het maar om andere mensen tegen te komen en van straat te geraken! (lacht)
Nvdr: Peter racet op 13/09 om 10u34 (15u34 Belgische tijd) de finale van de 100m en op 17/09 om 11u01 (16u01 Belgische tijd) de finale van de 400m.
Kende je Peter al? Je kan zijn avonturen verder volgen via de Facebook-pagina ‘Peter Genyn Wheelchair Racer’, waar ook links zullen staan naar de livestream van zijn races. Voor welke andere Paralympiër supporter jij dit jaar in Rio?
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish.AcceptRead More
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Interessante blog? Deel jij hem dan ook please? :)
