Ik ben nu ruim een half jaar in dit huis, dus wordt het tijd om het een en ander eens even op een rijtje te zetten: Het is best een mooi huis, en er zijn maar liefst twee wc’s. Eéntje op de mat bij de voordeur, en nog zo één bij de achterdeur.
Als ik daar mijn behoefte gedaan heb dan gaan mijn baasjes altijd héél hard praten, dus ze zullen het wel leuk vinden, en rapen het dan snel op met een stukje papier.
Dus dat is prima geregeld.
Ik woon hier met drie baasjes. Eén groot baasje, dat mij meestal eten geeft, die neem ik dan ook mee naar de baasjes-cursus.
Dan is er ook nog een iets kleiner baasje waar ik leuk mee kan spelen en knuffelen. En als laatste nog het boze baasje met de grote ronde wielen.
De eerste twee, daar ben ik nu wel aan gewend, maar het baasje met de grote wielen krijg ik nog niet helemaal goed afgericht. Dit baasje zegt bijvoorbeeld in tegenstelling tot de anderen geen “au!” als ik in zijn voeten bijt, maar hij wordt dan wel steeds boos.
Vreemd.
Dit baasje roept ook vaak ‘HIER’ met zijn zware stem. Geen idee wat hij daarmee bedoelt, maar voor alle zekerheid maak ik dan maar dat ik weg ben. Gelukkig is dit baasje niet zo vlug als het kleine spelende baasje.
Ik neem ze ook mee uit wandelen, mijn baasjes. Buiten kan het wielen-baasje best hard. Maar als ik dan opeens vlak voor zijn wielen stop, gaat-ie tegen mij blaffen, allemaal woorden met veel o’s er in. Leuk spel, dat gaan we voortaan altijd zo doen.
Dat blaffen doet-ie ook steeds als we weer terug binnen zijn, want dan ga ik altijd meteen naar de achterdeur-wc.
Ach, ik denk maar zo:
blaffende baasjes bijten niet.
Het hondje van….BURUGO
Ontdek meer columns van Burugo op Burugo.nl of op facebook.com/burugocolumns.
Heb jij ook grappige bedenkingen of wil je zelf ook een column schrijven? Laat het ons weten op redactie@rolmodel.be of via onze Facebookpagina!
